Με μια ενδιαφέρουσα ιστορική αναδρομή, ο πρώην Δήμαρχος Σολυγείας Γιάννης Γκεζερλής, παίρνει θέση στην οριοθέτηση των νέων Δήμων της Κορινθίας.
Η Κόρινθος βιώνει σήμερα μια ιστορική στιγμή κατά την οποία, αφού η νέα διοικητική μεταρρύθμιση «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ» θέλει να βάλει τέρμα στην ανούσια μικροπολιτική και υπανάπτυξη , και αφού συνειδητοποιήσει τις νέες μεταβολές των συνθηκών εδαφικών στρατηγικών που την ενδιαφέρουν καθώς και την αξία των σημαντικών περιβαλλοντικών, ιστορικών και πολιτιστικών πόρων της, πρέπει να αισθανθεί την ανάγκη να επανεξετάσει την αστική και περιφερειακή ταυτότητα της. Η σημερινή αστική δομή της δημιουργήθηκε βασικά από ρυθμιστικό έργο του 1858, κατασκευασμένη γύρω από το μικρό εμπορικό λιμάνι σε μία ιστορική στιγμή όπου διαφαινόταν ότι το μέλλον της ήταν σημαντικό και δεμένο με την πραγματοποίηση του Καναλιού. Ένα σχέδιο σημαντικό, νεωτεριστικό για την εποχή και ανώτερο από τις αστικές προοπτικές της Ευρώπης του 19ου αι. ένα σχέδιο βασισμένο σε ένα όραμα μιας πόλης που ξεκινά από την θάλασσα επεκτείνεται προς το εσωτερικό με δρόμους, πλατείες και δημόσια κτίρια δημιουργώντας μια πόλη πιο μεγάλη παρότι πίστευαν εκείνη την εποχή. Το σχέδιο του 19ου αι. χαράχτηκε σε μία περιοχή κατεστραμμένη από σεισμό που την σημάδευσε τόσο έντονα που γι΄ αυτό το λόγο παραμένει μέχρι σήμερα ακόμη ένα μεγάλο στοιχείο για τον προσδιορισμό του αστικού του χώρου.
Το παραπάνω σχέδιο ενώνει την ιδέα της όψης του αστικού χώρου με τον ¨κοινό χώρο του κόλπου απ΄όπου θα προερχόταν η νέα οικονομία και η πιο δυνατή ώθηση για την αναγέννηση αυτής της πόλης- και διάλεξε ένα προσανατολισμό που σημαδεμένο από εξαιρετικές τοποθεσίες, όπως το ανάγλυφο τοπίο της Ακροκορίνθου και το όρος Γεράνεια που δεσπόζει πάνω από το Λουτράκι, δίνουν μεγάλη αξία από κάθε άποψη στην περιοχή .
Ένα όραμα, όπου το στρατηγικό σχέδιο παίρνει κεντρική αξία, ικανό να βάλει σε σειρά όλες τις μεγάλες επιλογές δίνοντας νέο νόημα σε όλα τα τμήματα της επικράτειας. Η Κόρινθος δεν είναι μόνο η πόλη. Δεν είναι μόνο η Ακροκόρινθος , Ισθμια , Ηραίο και οι αναρίθμητες αρχαιολογικές παρουσίες ή το κανάλι. Δεν είναι απλά μια μαγευτική θέα του κόλπου του οι φυσικές αρετές του Αιγαίου που αρχίζουν από τις δαντελένιες ακτές του Σχίνου μέχρι τον Κορφο ,το θεσπέσιο δάσος των Γερανείων και της Σολυγείας τα Ιαματικά λουτρά Λουτρακίου και Ωρ. Ελένης και όλη η πολυπλοκότητα της επικράτειάς της, από τη θάλασσα σε θάλασσα, από το βουνό σε βουνό, με το μέλλον της ως ζωτικής σημασίας σύνδεση μεταξύ Αθήνας και Πάτρας, μεταξύ του Ισθμού και του συνόλου της Πελοποννήσου. Δεν είναι τυχαίο ότι αυτή ήταν η θέση των Αγώνων των Ισθμίων, η οποία στην αρχαιότητα ήταν ένας μεγάλος πόλος έλξης για ολόκληρη τη Μεσόγειο.
Από εκείνα τα παιχνίδια που δεν αγάπηθηκαν μόνο για τον επαγγελματικό αθλητισμό, αλλά επίσης-και κυρίως-για το διαγωνισμό ποίησης και ψυχαγωγίας που, αναπόφευκτα, έμπλεκαν και την συμμετοχή όλων των κατοίκων από την Ακροκόρινθο μέχρι την Επίδαυρο. Για αυτήν την γοητεία αυτού του πολιτισμού ο αυτοκράτορας Νέρωνας ήθελε να πάει στην Κόρινθο το 69 μΧ., για να συμμετάσχει στους Αγώνες και να αρχίσει το μεγάλο έργο της Διώρυγας.
Η ανάπτυξη των τελευταίων δεκαετιών καθόρισε την δημιουργία αστικής περιφέρειας με αρκετά χαμηλή ποιότητα και γενικά ανίκανη να ανταποκριθεί στο σχέδιο πόλεων του 19ου αι., κυρίως όσον αφορά την συλλογή νέων επιλογών μεταβολών των κεντρικών περιοχών. Η Κόρινθος και το Λουτράκι ανακάλυψαν την σαφή σχέση τους με την θάλασσα μόνο τα τελευταία χρόνια με αποτέλεσμα την κατασκευή της παραλιακής των στην δυτική πλευρά της ακτής της. Αυτή η αργή μεταβολή πραγματοποιήθηκε χωρίς ένα σχέδιο σε αστική κλίμακα, με ένα όραμα που γνωρίζει πως πρέπει να αλλάξει η σχέση πόλης-θάλασσας, και διακυβεύεται επίσης η αναδιοργάνωση των περιφερειακών ιστών γύρω από ένα σύστημα κεντρικών σημείων και που παρέχει ένα κατάλληλο δίκτυο για το σύστημα των γειτονιών και χωριών. Θα πρέπει να σχεδιαστούν τα φαινόμενα της προοδευτικής διαμόρφωσης ενός νέου waterfront που φαίνεται ότι τείνει να γίνει γρήγορα μια από τις ισχυρότερες εικόνες της Ελλάδας και ένα από τα πιο ελκυστικά μέρη για τον τουρισμό.
Κρίσιμης σημασίας θα είναι η μετατροπή των περιοχών λιμένων, οι οποίες αντιπροσωπεύουν σήμερα μια κλειστή περιοχή, ξένο προς τους χώρους του κέντρου - πόλης. Μια πραγματική διακοπή του τι θα πρέπει να αποφευχθεί και να δημιουργηθεί μια στενή και ζωντανή σχέση με τη θάλασσα.
Αυτό μας βοηθάει να καταλάβουμε καλύτερα πόσο σημαντικό είναι να ξανασκεφτούμε την εσωτερική οργάνωση της κοινοτικής περιοχής. Η νέα αστική ταυτότητα όπως έχει ήδη συμβεί και με άλλες μεσογειακές πόλεις, πρέπει να λάβει υπόψη μία έντονη ανάγκη χώρου για τον ελεύθερο χρόνο και για τις νέες μορφές περιβαλλοντικού και πολιτιστικού τουρισμού. Με αυτή την προοπτική, το μέλλον αυτής της πόλης εμφανίζεται συνδεδεμένο όχι μόνο με τον διαφορετικό τρόπο σκέψης όσον αφορά την σχέση της με την θάλασσα αλλά και ιδιαίτερα με τον τρόπο που θα αξιοποιηθούν οι μεγάλες ιστορικές πηγές μέσω της κατασκευής δικτύων που θα μπορούν να απαιτήσουν και να αξιοποιήσουν εισφορές και υπηρεσίες ήδη παρούσες στην περιοχή αλλά αναξιοποίητες και μάλιστα σε αντιπαράθεση με πολιτικές αξιοποίησης.
Για αυτούς τους λόγους ο «Καλλικράτης» θα πρέπει να λάβει υπόψη αυτές τις καταστάσεις προτείνοντας την μοναδική λύση της συνένωσης όλων αυτών και μέσα από την αντίληψη της ενίσχυσης θα πρέπει να καταλάβουμε την ανάγκη για την μείωση της επικινδυνότητας και την θέση ασφάλειας γενικά του πληθυσμού όπως και της περιβαλλοντικής και ιστορικό-πολιτιστικής κληρονομιάς.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΚΕΖΕΡΛΗΣ