Η χθεσινή μεγαλειώδη απεργιακή συγκέντρωση και πορεία προς τη Βουλή, ανέδειξε ορισμένα νέα χαρακτηριστικά , που οφείλουν όλοι να πάρουν υπ όψιν τους , ιδιαίτερα όσοι τοποθετούν τον εαυτό τους στην Αριστερά, κοινοβουλευτική και εξωκοινοβουλευτική.
Αρχίζει να ωριμάζει και να επεκτείνεται σε νέους χώρους η αγωνιστική συγκρουσιακή διάθεση μεγάλης μερίδας ανθρώπων κάθε ηλικίας.
Αρχίζουν να αποδυναμώνονται τα γνωστά κομματικά μπλοκ και να πληθαίνει πολύ ο κόσμος που θέλει πέρα από πορείες και συνθήματα, να εκδηλώσει και να ξεσπάσει την οργή και την αγανάκτηση του για όσα συμβαίνουν στη χώρα.
Η συντεταγμένη και οριοθετημένη συγκέντρωση και πορεία πλέον φαντάζει "παλιομοδίτικη" και οι νέοι δεν αρκούνται πλέον να μένουν άπραγοι και παθητικοί δέκτες μιας βάρβαρης επίθεσης στα δικαιώματα τους.
Αυτό που επίσης διαφαίνεται είναι η μεγάλη αντίθεση μεταξύ κέντρου και περιφέρειας σε σχέση και με την συνειδητοποίηση της ανάγκης για αντίδραση και ξεσηκωμό απέναντι στη ίδια πολιτική που όλοι βιώνουν.