Αγνόησε παντελώς την λαϊκή βούληση και την δημοκρατική ομαλότητα, ο Περιφερειάρχης Πελοποννήσου Πέτρος Τατούλης, μιλώντας χθες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, αναφερόμενος στις πρόσφατες πολιτικές εξελίξεις.
Θα περίμενε κανείς η πρώτη του αναφορά να είναι η προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία, στις άμεσες εκλογές.
Θα περίμενε να ακούσει, οτι ο Λαός πρέπει να αποφασίσει για το τι θέλει, τώρα πλέον που έχει ζήσει στο πετσί του την ουσία της πολιτικής που εξασκείται πάνω του τα τελευταία χρόνια, τώρα που γνωρίζει πλέον τη δραματική κατάσταση της χώρας, με τις επικαιροποιημένες προτάσεις όλων των κομμάτων, να δώσει δια της ψήφου του την δική του θέση και εντολή στα κόμματα που πιστεύει οτι θα του δώσουν λύσεις.
Αντί αυτού ο κ. περιφερειάρχης λέει Συζητάμε σήμερα για την δημιουργία μιας κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας ή καλύτερα μια κυβέρνηση έκτακτης ανάγκης και έκτακτης εργασίας και βάζουμε χρονικούς ορίζοντες για την ολοκλήρωση του έργου της. Θέλουμε να έχουμε μια κυβέρνηση που θα πρέπει να χειριστεί όλα τα σημαντικά θέματα που έχουν να κάνουν με την επιβίωση αυτού του τόπου και λέμε ότι αυτή η κυβέρνηση πρέπει να έχει ένα συγκεκριμένο χρονικό ορίζοντα και θα πρέπει να έχει και συγκεκριμένο αντικείμενο εργασίας.
Ο κ. Τατούλης βάζοντας στο ίδιο κάδρο (και σωστά), τις ευθύνες που έχουν το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, για το υπάρχον πολιτικό σύστημα, προτείνει μάλλον εμμέσως τη δική του πολιτική επιλογή. Να ελίσσεται στις παρυφές όλων των κομμάτων που υπηρετούν το πολιτικό σύστημα προφέροντας πολιτικό λόγο που να χαϊδεύει τα αυτιά (και μόνο) των πολιτών, χωρίς φυσικά κανένα ουσιαστικό και πρακτικό αποτέλεσμα.
Δεν είναι τυχαίο που ο Καρατζαφέρης του πρόσφερε ανοιχτή αγκάλη στις πρόσφατες περιφερειακές εκλογές, διακρίνοντας την ιδια ακριβώς λογική και πολιτική που ασκεί το ΛΑΟΣ.
Με μεγαλεπήβολες και φανφαρόνικες διακηρύξεις, με περισπούδαστο και αρχοντοχωριάτικο ύφος παρακολουθούμε ένα χρόνο τώρα τον κ. περιφερειάρχη να επιδίδεται, με ιδιαίτερα ικανό τρόπο ομολογώ, σε δημόσιες εμφανίσεις και δημόσιες σχέσεις, που δεν έχουν όμως καμιά σχέση με τα πραγματικά προβλήματα και τις ανάγκες του λαού της Πελοποννήσου.
Την δική του πολιτική λογική και παρουσία προσπαθεί να πλασάρει στο πολιτικό γίγνεσθαι, έχοντας βεβαίως τα μάτια του στραμμένα στη κεντρική πολιτική σκηνή.
Απόσπασμα από την εισήγηση του.
"Δεν μπορούμε να διαχειριστούμε τη χώρα μας, η κατάσταση επιδεινώνεται και συμβαίνει αυτό γιατί είναι ανύπαρκτες οι πολιτικές. Φτάσαμε στο σημείο η χώρα μας να αντιμετωπίζει την κρίση με αδύναμες πολιτικές ηγεσίες με αδύναμα πολιτικά κόμματα, και με κύριο κριτήριο την ανευθυνότητα. Συζητάμε σήμερα για την δημιουργία μιας κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας ή καλύτερα μια κυβέρνηση έκτακτης ανάγκης και έκτακτης εργασίας και βάζουμε χρονικούς ορίζοντες για την ολοκλήρωση του έργου της. Θέλουμε να έχουμε μια κυβέρνηση που θα πρέπει να χειριστεί όλα τα σημαντικά θέματα που έχουν να κάνουν με την επιβίωση αυτού του τόπου και λέμε ότι αυτή η κυβέρνηση πρέπει να έχει ένα συγκεκριμένο χρονικό ορίζοντα και θα πρέπει να έχει και συγκεκριμένο αντικείμενο εργασίας.
Αντιλαμβάνεστε πόσο επικίνδυνες είναι αυτές οι πολιτικές αναφορές και αυτές οι πολιτικές προσεγγίσεις όταν αυτή τη στιγμή χρειαζόμαστε μια κυβέρνηση πλήρους εργασίας, με υπέρβαση των δυνατοτήτων και των ικανοτήτων στο ανθρώπινο παράγοντα. Αντί αυτού ζητάμε μια κυβέρνηση εξ απαλών ονύχων η οποία λειτουργώντας ως μεσσίας θα μπορέσει να λυτρώσει τη χώρα μας από την μεγάλη κρίση στην οποία έχει περιέλθει.
Αυτό εκ των πραγμάτων είναι και ατελέσφορο, είναι και ανεύθυνο, είναι και αδύναμο. Θέλουμε με λίγα λόγια να συνεχίσει το πολιτικό σύστημα και σε αυτή την κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας να ασκεί την δική του επιρροή, όταν είναι γνωστό σε όλους τους πολίτες ότι το πολιτικό σύστημα έχει δύο σημαντικά μειονεκτήματα: στηρίζεται καθαρώς στην πελατειακή πολιτική σύγκρουση και αναμέτρηση και είναι αναποτελεσματικό στην λήψη αποφάσεων για την εξεύρεση λύσεων.
Είναι γνωστό ότι απέτυχε παντελώς η σημερινή κυβέρνηση γιατί η προεκλογική της δέσμευση ήταν μια λαϊκίστικη προσέγγιση που δεν είχε καμία σχέση με την Ελληνική πραγματικότητα. Σήμερα παρατηρούμε το ίδιο φαινόμενο η αξιωματική αντιπολίτευση βάζοντας ως κύριο διακύβευμα της πολιτικής της την δυνατότητα αναθεώρησης της συμφωνίας με τους ευρωπαίους εταίρους και το ΔΝΤ, έστησε πάνω σε αυτή τη λογική που κατά τη γνώμη μου ήταν μια εξαιρετικά επικίνδυνη και πρόχειρη προσέγγιση, κάποια καινούργια πολιτικά δεδομένα τα οποία όμως εκ των πραγμάτων κατερρίφθησαν σε μια νύχτα. Ποιο θα είναι το διακύβευμα όλου του πολιτικού συστήματος ιδιαίτερα των δύο μεγάλων πολιτικών κομμάτων σε αυτή την δήθεν σύμπραξη τους. Από την μια πλευρά έχουμε την πλήρη ομολογημένη αποτυχία της χθεσινής κυβέρνησης να διαχειριστεί την κρισιμότητα των περιστάσεων και την κατάσταση της χώρας, και από την άλλη υπάρχει ένα πολίτικό διακύβευμα που πλέον από μόνο του έχει αναιρεθεί από την στιγμή που σήμερα ο αρχηγός της αντιπολίτευσης παραδέχτηκε και υπογράφει πλέον ότι θα τηρήσει όλες τις συμφωνίες που απορρέουν από την απόφαση της 26ης Οκτωβρίου."