Το μπάρμπεκιου και ο ¨χώρος¨ τους!













Το ξεκαθαρίζω απ´την αρχή. Ειμαι ΥΠΕΡ του ελεύθερου κάμπινγκ με σεβασμό όμως στα δικαιώματα και των άλλων συνανθρώπων μου, σεβασμό στο χώρο και το περιβάλλον, σεβασμό στις τοπικές ιδιομορφίες και παραδόσεις του τόπου που θα κατασκηνώσω.
Για πολλά χρόνια έκανα ελεύθερο κάμπινγκ οικογενειακώς, και ως άποψη ,¨τροπο ζωής¨,αλλα φυσικά και λόγω οικονομικής δυσπραγίας. Πάντα καθάριζα τον χώρο που θα έμενα και σίγουρα οταν έφευγα απο εκει ήταν πιο καθαρός απ´οτι τον είχα βρει. Έτσι μπόρεσα να γνωρίσω απο κοντά αρκετές ωραίες παραλίες της χώρας μας εξασκώντας ένα δικαίωμα μου για ελεύθερη πρόσβαση σε αυτές. Εδώ και 18 χρόνια που έχω αποκτήσει εξοχικό, δυστυχώς θα έλεγα, έχω σταματήσει και το ελεύθερο κάμπινγκ.
Ειμαι γνώστης της μακροχρόνιας διαμάχης που γίνεται μεταξύ των ανθρώπων που για διάφορους λόγους προτιμούν το ελεύθερο κάμπινγκ,(σήμερα πλέον σχεδόν  μόνο  οικονομικοί), και τοπικών επαγγελματιών κύρια στα τουριστικά καταλύματα, που θεωρούν ανταγωνιστικό το ελεύθερο κάμπινγκ, πιέζοντας για νομοθετικά και αστυνομικά μέτρα σε βάρος του.
Και έρχομαι στο δια ταύτα. Έχω γράψει παλιότερα για τα αλμυρικια που κάποιοι έκοψαν αυθαίρετα στη παραλία του Κόρφου.Το ποιοί τα έκοψαν,κανείς δεν μου έχει πει συγκεκριμένα, αλλά όλοι αφήνουν να εννοηθεί πως απο πίσω βρίσκονται συμφέροντα επαγγελματιών, που δεν βλέπουν με καλο μάτι να κατασκηνωνουν σε αυτα παραθεριστές.
Η μια αυθαιρεσία όμως δεν γέννα δικαίωμα σε κάποιον άλλο για αυθαιρεσία επίσης.
Οταν η διεκδίκηση ενός δικαιώματος χρήσης της δημόσιας παραλίας για καμπιγκ, γίνεται απο καποιους πολιτες αυθαίρετα , δικαιωμα στο να καταπατουν μερος της παραλιας στηνοντας τις τεντες τους,φτιαχνοντας το μπαρμπεκιου τους με πετρες ενος μετρου διπλα στο σωρο με τα κομμενα κλαδια απο τα αλμυρικια, οταν τους λες ότι κακώς τα αφήνουν ολα αυτα και φευγουν, ερχομενοι την αλλη μερα διεκδικωντας τον χωρο ¨τους¨ που εσυ διεκδικωντας το δικαιωμα σου σε ελευθερη προσβαση και χρηση τον βρηκες ελευθερο και εκατσες με την οικογένεια σου..... οταν λοιπόν αυτοί οι άνθρωποι χωρίς κανένα σεβασμο έρχονται και ανάβουν φωτια δίπλα σου στο ¨μπαρμπεκιου τους ¨ 5 η ώρα το απόγευμα για να σε γεμίσουν καπνό και να σε αναγκάσουν έτσι να φύγεις απο τον ¨χώρο¨ τους.....Τότε ναι υπήρξε έντονος διάλογος. Η λογική ¨αφού το κάνουν όλοι ...δεν θα το κάνω εγω¨ ;; κυρίαρχη στην αλλη πλευρα, χάνοντας και εγω την ψυχραιμία μου προχώρησα σε απειλές που ποτέ βέβαια δεν θα πραγματοποιούσα, όμως σκεφτόμουν αργότερα πως , έχοντας την αυθαιρεσία, την ασυδοσία, τον ετσιθελισμό, την άνομία, της εξουσίας καθημερινό και μόνιμο φαινόμενο, έξ´ αντανακλάσεως αυτό γυρίζει και εκλαμβάνεται απο την κοινωνία σαν δικαίωμα της για ίδια συμπεριφορά....που αυτό φυσικά καταλήγει όχι σε μια ευνομούμενη κοινωνία πολιτών αλλά σε ....ζούγκλα!!

- Posted using BlogPress from my iPad