Προπατορικό αμάρτημα θεωρεί το μνημόνιο και όσους το εξυπηρέτησαν “χρήσιμους” ο Βασίλης Πάικος....


Προπατορικό αμάρτημα θεωρεί το μνημόνιο και όσους το εξυπηρέτησαν “χρήσιμους” ο Βασίλης Πάικος με άρθρο του στην ΑΥΓΗ ενώ μας υποδεικνύει:

“Έχουμε πλέον περάσει σε άλλη φάση. Σε φάση ειδικών και ιδιαίτερων ευθυνών. Σε φάση ειδικών και ιδιαίτερων πρακτικών απαιτήσεων και αναγκών. Όπου πολλοί άνθρωποι μπορεί να φανούν εξαιρετικά χρήσιμοι για τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς. Άνθρωποι οι οποίοι, πιθανώς, είχαν διαφορετικές από κείνες της Αριστεράς προσεγγίσεις το 2010, το 2011 ή το 2012.Οι οποίοι όμως, με τη σημερινή τους στάση, δείχνουν ολοκάθαρα πρόθυμοι να βάλουν πλάτη στην κυβερνητική προσπάθεια. Μια προσπάθεια, έτσι κι αλλιώς σχεδόν προμηθεϊκή. Πολύ περισσότερο που ο #ΣΥΡΙΖΑ του 37%, και ίσως σήμερα του 45%, οφείλει να αποτυπώσει και στις επιλογές του την τέτοια θηριώδη διεύρυνση. Ως η κυβέρνηση όλων των Ελλήνων. Και τι σόι «όλων των Ελλήνων» κυβέρνηση θα ήταν, αν απέκλειε από χέρι τους μισούς Έλληνες επειδή υπέπεσαν κάποτε στο προπατορικό μνημονιακό αμάρτημα; Δεν χωρούν λοιπόν σήμερα συμπεριφορές στη βάση κριτηρίων «πολιτικού ρατσισμού». Επ' ουδενί.” (Υπογραμμίσεις δικές μου).

Σε δυο ζητήματα θέλω να σταθώ σε αυτό το κείμενο, το πρώτο είναι η αντίληψη μιας συνεχούς ρεφορμιστικής ερμηνείας των πολιτικών εξελίξεων, χωρίς κάνονες και σταθερές, χωρίς το κυριότερο δεσμεύσεις απέναντι σε προγραμματικές θέσεις, σε συλλογικές κομματικές διεργασίες και επεξεργασίες. Δίνεται η εντύπωση ότι αυτά είναι εργαλεία δημοκρατίας που τα χρησιμοποιούμε μόνο όσο βρισκόμαστε στην αντιπολίτευση, ενώ όταν γίνουμε κυβέρνηση τα ξεχνάμε, θεοποιούμε και δίνουμε εν λευκώ εξουσιοδότηση στον πρόεδρο-  πρωθυπουργό να διαχειριστεί τις τύχες των υπηκόων κατά το δοκούν. 
Μάλιστα θα πρέπει να λειτουργεί σαν πρωθυπουργός και κυβέρνηση ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ!! 
Ακριβώς όπως έκαναν όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις, που μοίραζαν τις θέσεις του κυβερνητικού και κρατικού μηχανισμού σε όλους του “άξιους” Έλληνες ασχέτως ιδεολογικής ή πολιτικής κατεύθυνσης …..
Όχι κύριε Πάικο καμιά κυβέρνηση ποτέ δεν ήταν “όλων των Ελλήνων”! Ήταν κυβερνήσεις κομμάτων που εξελέγησαν τις περισσότερες φορές με την βοήθεια των εκλογικών νόμων, και που τα προγράμματα και οι πολιτικές τους εξυπηρετούσαν τα οικονομικά συμφέροντα μιας μειοψηφίας των Ελλήνων πολιτών σε βάρος της μεγάλης πλειοψηφίας. 
Έτσι έχουν τα πράγματα και δεν θα αλλάξουν τώρα. 
Αυτό που άλλαξε, είναι ότι για πρώτη φορά έχουμε κυβέρνηση από ένα κόμμα της Αριστεράς τον Σύριζα, που ήρθε πρώτο,  με ρητή εντολή να ανατρέψει τις προηγούμενες μνημονιακές πολιτικές και να κάνει μια πιο δίκαιη αναδιανομή ΑΕΠ  και δικαιωμάτων υπέρ των πολλών,  των αδικημένων, των φτωχών, των ανέργων, γενικά των λαϊκών στρωμάτων, που τα προηγούμενα χρόνια έφτασαν σε σημείο εξαθλίωσης. 
Να ανατρέψει την λογική “οι πλούσιοι πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι" κάτι που επιδεινώθηκε στα 5 τελευταία χρόνια της “κρίσης”.
Άρα αυτή η κυβέρνηση για να πετύχει τους στόχους της πρέπει να χρησιμοποιεί ανθρώπους, στελέχη που να πιστεύουν σε αυτή τη πολιτική και όχι γενικά “ανθρώπους ικανούς” πολιτικά και ιδεολογικά όμως αντίπαλους αυτής της πολιτικής, γιατί απλά δεν θα την εφαρμόσουν! Δέστε τον κ. Πανούση δεν του βγαίνει με τίποτα να αλλάξει κάτι, έστω μικρό, στα Σώματα ασφάλειας! 

Το δεύτερο άφορα αυτό το περίφημο 37% που ίσως σήμερα φτάνει το 45%… των ψηφοφόρων του Σύριζα, το οποίο εκ των υστέρων και στα σίγουρα, διεκδικεί από ότι φαίνεται με δικαίωμα ιδιοκτήτη υπουργούς, διορισμούς, θέσεις, μερίδα τέλος πάντων από την πίτα της κυβερνητικής εξουσίας.
Ακούστε κύριε Πάικο, τα κόμματα της Αριστεράς έχουν καταστατικό, μέλη και στελέχη τα οποία είναι ενταγμένα συνειδητά και τα οποία έχουν δικαιώματα και υποχρεώσεις. Το κάθε κόμμα στόχο έχει έκτος των άλλων και την κατάληψη της κυβερνητικής εξουσίας, την διαχείριση της οποίας πρέπει ο πρόεδρος του κόμματος και πρωθυπουργός να ασκήσει όπως περιγράφεται αναλυτικά στις καταστατικές και προγραμματικές αρχές του κόμματος. 
Αν έχετε θητεύσει σε κόμμα “μαϊντανό" λογικό είναι να θεωρείτε και να διεκδικείτε ρόλο στην σούπα που προτείνεται για διακυβέρνηση.

Φυσικά και υπάρχουν άνθρωποι ικανοί, τίμιοι και άξιοι έκτος του δικού σου κόμματος, που πρέπει να χρησιμοποιείς και να αξιοποιείς την πείρα και την γνώση τους. Όχι όμως με “πλασάρισμα”, όχι με “σπρώξιμο” όχι με μπάρμπα στη Κορώνη και πολύ περισσότερο όχι επειδή τελευταία στιγμή ακολούθησαν το πλειοψηφικό ρεύμα….