"Χαμένοι" μέσα στην πυκνότητα των πολιτικών εξελίξεων και των γρήγορων πολιτικών εναλλαγών, οι Έλληνες πολίτες, βλέπουν από την αρχή του χρόνου, να στήνονται κάλπες για τρίτη φορά μετά την υπερψήφιση στη βουλή από 220 βουλευτές του τρίτου μνημονίου, αισθανόμενοι στη μεγάλη πλειοψηφία τους απογοήτευση απ’ το πολιτικό σύστημα και τους εκπρόσωπους του που δεν μπορούν να βρουν “λύσεις”.
Απογοήτευση γιατί αδυνατούν να καταλάβουν, πολύ περισσότερο δε να αναλύσουν, την υπάρχουσα πολιτική κατάσταση, με βάση τι πραγματικά υπάρχει “πίσω από τον καθρέπτη", άλλα και τι πραγματικά είναι αυτό που θα αποβεί προς όφελος των δικών τους συμφερόντων. Μέσα σε δυο βδομάδες έντονης πολιτικής αντιπαράθεσης και έναν καταιγισμό πληροφοριών από όλα τα ΜΜΕ, το πιθανότερο είναι να νιώθουν αποστροφή και απέχθεια, ειδικά για προτάσεις και έννοιες που τους είναι δύσκολο να “καταλάβουν”.
Αισθάνονται απογοητευμένοι ιδιαίτερα, μια μεγάλη μερίδα ψηφοφόρων της Αριστεράς, που τον Γενάρη έδωσαν την δυνατότητα στον Σύριζα να σχηματίσει κυβέρνηση, για να εφαρμόσει μια πολιτική σε διαφορετική, αντιμνημονιακή κατεύθυνση. Αντ’ αυτού η κυβέρνηση του Α. Τσίπρα, τους έφερε ένα τρίτο μνημόνιο και την προσφυγή σε νέα εκλογική διαδικασία εκβιάζοντας τους ψηφοφόρους του να αποδεχθούν την νέα μεταστροφή του σε μνημονιακό κόμμα διαχείρισης του πολιτικού συστήματος. Επειδή όμως μεγάλο μέρος βουλευτών, στελεχών, και μελών του, αντιδρούσαν και αντέδρασαν ουσιαστικά σε αυτήν την μετάλλαξη, θέλησε με αυτόν τον τρόπο να “καθαρίσει” το κόμμα και από τα αριστερά, όπως θεωρούσε ο Α. Τσίπρας “βαρίδια” του.
Όσο όμως πιο περίπλοκα και μπερδεμένα φαντάζουν στο μυαλό του ψηφοφόρου τα πολιτικά γεγονότα και οι τελευταίες εξελίξεις, (σχεδόν όλα τα ΜΜΕ φροντίζουν γι' αυτό), τόσο πιο ξεκάθαρα και απλά γίνονται όταν ο καθένας μας αποφασίσει να απαντήσει προσωπικά στο #πραγματικό δίλημμα που τίθεται σε αυτές τις εκλογές και είναι:
Αν επιλέγει, να βρίσκεται στη πλευρά των μνημονιακών δυνάμεων, που αποδέχονται κάθε είδους μνημόνια που επιβάλλουν οι δανειστές, έχουν συμφέροντα τα οποία εξυπηρετούνται μέσα στην Ευρωζώνη και το Ευρώ, και πολιτικά τους εκφράζουν τα κόμματα της ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙ, ΑΝΕΛ, ΧΑ και ο εναπομείνας ΣΥΡΙΖΑ, που με μικρές παραλλαγές δευτερεύουσας σημασίας, δεσμεύονται και έχουν σαν πρόγραμμά τους την εφαρμογή του τρίτου μνημονίου και όλων των μνημονιακών δεσμεύσεων, συνεργαζόμενοι μεταξύ τους. Αυτή η επιλογή τους είναι γνωστή για τις συνέπειες που έχει στους ανθρώπους και στη χώρα. Την βιώνουν 5 χρόνια τώρα και φαίνεται ότι θα συνεχιστεί η ίδια, για πολλά ακόμα χρόνια. Η σημερινή κοκορομαχία της “τηλεμαχίας” ΤΣΙΠΡΑ - ΜΕΪΜΑΡΑΚΗ γίνεται όχι για να αναδείξει τις διαφορές τους που είναι επουσιώδεις, αλλά για να περάσουν το μήνυμα στον Λαό ότι αυτοί οι δυο είναι οι ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΈΣ της μνημονιακής πολιτικής.
ή
Αν επιλέξει να βρεθεί στην απέναντι πλευρά, στο αντιμνημονιακό μέτωπο εκεί που βρίσκονται “δικαιωματικά” όλοι οι θιγόμενοι από την αντιλαϊκή πολιτική της λιτότητας, της υποτίμησης, της προσφυγιάς, της ανεργίας, της φτώχειας, της φοροεπιδρομής και της υποταγής. Είναι η πλευρά που ξεκάθαρα τονίζει πως δεν μπορεί να υπάρξει αντιμνημονιακή πολιτική εντός της ζώνης του ευρώ, όπως αποδείχθηκε περίτρανα και με την πρόσφατη 5μηνη διαπραγμάτευση, και για να υπάρξει τέτοια, πρέπει να εξασφαλίσουμε ρευστότητα που μόνο με εθνικό νόμισμα μπορούμε να εξασφαλίσουμε. Είναι η πλευρά των δυνάμεων εκείνων που θα εκφράσουν το ψηφοδέλτιο κυρίως της ΛΑΪΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ στις εκλογές της Κυριακής 20 Σεπτέμβρη, και στη συνέχεια θα συγκροτήσουν ένα πλατύ μέτωπο αντιμνημονιακής αντίστασης και πάλης για την ανατροπή αυτών των πολιτικών.
