Ο πλαστός νέος δικομματισμός ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ, (πλαστός γιατί στην πραγματικότητα δεν έχουν ουσιαστικές διαφορές στην εφαρμογή των προγραμματικών τους δεσμεύσεων που είναι η πιστή τήρηση των μνημονίων), άρχισε να αναπτύσσει τα αντιδημοκρατικά του πλοκάμια, παρουσιάζοντας μέσα από τα ελεγχόμενα ΜΜΕ τα νέα διλήμματα που δήθεν τίθενται στην ελληνική κοινωνία ενόψει των εκλογών της 20 Σεπτέμβρη, και στα οποία οι πολίτες πρέπει να απαντήσουν. Διλήμματα όμως που τα θέτουν οι ίδιοι και εξυπηρετούν τις δικές τους επιδιώξεις και μόνο.
Δεν είναι τα πραγματικά διλήμματα που κάθε πολίτης με βάση τα δικά του συμφέροντα θα πρέπει να θέσει αναζητώντας την απάντηση. Τα διλήμματα των ΜΜΕ και του δικομματισμού είναι πλαστά, κατευθυνόμενα και έχουν στόχο να αποπροσανατολίσουν τον πολίτη από την πραγματικότητα που βιώνει, να σπείρουν σύγχυση, φόβο και αμφιβολία, έτσι ώστε κάτω από αυτή την πίεση, να επιλέξει τελικά αυτό που μελετημένα θα του έχουν επιβάλλει.
Κυρίαρχο και άκρως εκβιαστικό είναι το δίλημμα του σύριζα προς τους ψηφοφόρους ζητώντας αυτοδυναμία (το μόνο κόμμα που το ζητά τόσο καθαρά και τόσο επίμονα) για να εφαρμόσει δήθεν, χωρίς αποκλείσεις το “φιλολαϊκό” πρόγραμμα του. Δηλαδή την εφαρμογή του μνημονίου με “ανθρώπινο πρόσωπο” στη λογική των ισοδύναμων και του “λιγότερου κάκου” που οι “καλοί” υπουργοί του, θα εφαρμόσουν. Ο σύριζα συνειδητά πλέον και με σχέδιο, κοροϊδεύει τον κόσμο, ενώ έχει σαν μέτρο σύγκρισης το τι έκαναν οι προηγούμενες δεξιές μνημονιακές κυβερνήσεις για να συγκριθεί μαζί τους, χωρίς καν να αναφέρεται και να συγκρίνει τις δικές του προγραμματικές δεσμεύσεις και υποσχέσεις στο λαό που αθέτησε πλήρως. Το δε νέο του πρόγραμμα για την επόμενη τετραετία, αναφέρεται σε δευτερεύοντα και τριτεύοντα ζητήματα πολιτικής διαχείρισης των αντιλαϊκών και αντεθνικών δεσμεύσεων του μνημονίου. Αυτή είναι υποτίθεται η “αριστερή" πολιτική πρόταση….
Οι διαφορές πλέον του σύριζα με τα άλλα μνημονιακά κόμματα ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΠΟΤΑΜΙ-ΧΑ, είναι μηδαμινές ενώ θα αναγκαστούν κάποια από αυτά τα κόμματα να συμπράξουν στο σχηματισμό “βιώσιμης” κυβέρνησης, με την υψηλή καθοδήγηση και ευλογία των ευρωπαίων δανειστών, για την καλύτερη εφαρμογή της πολιτικής τους.
Η επιλογή ενός από αυτά τα κόμματα, συνεχίζει και παγιώνει την εξάρτηση από τα μνημόνια, ενώ απομακρύνει κάθε σκέψη από το πραγματικό δίλημμα στο οποίο πρέπει να απαντήσει ο πολίτης το οποίο είναι:
Aν μέσα στην ευρωζώνη των μνημονίων, της ελεγχόμενης ρευστότητας και της υποταγής στους δανειστές, μπορεί να υπάρξει πραγματική διέξοδος προς όφελος της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού ή ΟΧΙ.
Η απάντηση σε αυτό δίλημμα είναι εύκολη και έρχεται αυθόρμητα. ΟΧΙ.
Το όχι όμως για να μετουσιωθεί στην πραγματική ζωή του καθενός μας απαιτεί μια ποιοτική επιλογή ρήξης με το υπάρχων πολιτικό κατεστημένο, απαιτεί μια ριζοσπαστική επιλογή ανατροπής της καθημερινότητας μας, απαιτεί ενδιαφέρον και συμμετοχή και όχι ανάθεση και αδιαφορία. Απαιτεί κυρίως την πολιτική ενεργοποίηση και συμμετοχή των νέων ανθρώπων που πρέπει να πάρουν τις τύχες τους στα χέρια τους.