Η Αντιρατσιστική - Αντιφασιστική Πρωτοβουλία Κορίνθου για το Πολυτεχνείο.



ΟΙ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΣΕ ΜΟΥΣΕΙΑ - ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΝΕΑ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΑ!

Συμπληρώνονται 45 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου, μιας από τις κορυφαίες στιγμές της χώρας και του αγωνιζόμενου λαού της για δημοκρατία, αξιοπρέπεια και ελευθερία. Το ανατρεπτικό μήνυμα της 17ης Νοεμβρίου είναι επίκαιρο όσο ποτέ, σε μια εποχή που οι ιδέες της Ακροδεξιάς και του φασισμού επιχειρούν να επανανομιμοποιηθούν με μορφή είτε "ακτιβιστική" είτε "κοστουμαρισμένη". Η πολιτική ζύμωση των τελευταίων ετών γέννησε μια Δεξιά που σε όλες της τις εκφάνσεις -από τον Σαμαρά έως τον Μιχαλολιάκο και τους ψεκασμένους του Σώρρα- έχει ως σημείο αναφοράς "τη χρεωκοπία της Μεταπολίτευσης" και "την ιδεολογική ηγεμονία της Αριστεράς". Κομμάτι αυτής της Δεξιάς είτε αμφισβητεί τους νεκρούς του Πολυτεχνείου, είτε αναφέρεται στη χούντα των συνταγματαρχών σαν ένα γεγονός που οφείλεται σε μεμονωμένους φασιστικούς θύλακες, στον τότε ελληνικό στρατό. Είναι μια αφήγηση που παρουσιάζει μια ολόκληρη γενιά υπεύθυνη για το βόλεμα ορισμένων και αποκρύπτει τον ρόλο που είχαν η Αριστερά και οι δημοκρατικές δυνάμεις του τόπου ευρύτερα στις δημοκρατικές κατακτήσεις (συνδικαλιστικές ελευθερίες, στοιχειώδη αποκατάσταση της ισοπολιτείας, κράτος πρόνοιας) και τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου του λαού. Δίπλα σε αυτή την αφήγηση υπάρχει μια σωρεία αστικών κομμάτων που δεν δίστασαν μετά τη πτώση της χούντας να σπεύσουν να διεκδικήσουν αντιχουντικά παράσημα, τα οποία πολλοί εξαργύρωσαν με πολιτικές καριέρες και παχυλές αμοιβές σε αντιδιαστολή με χιλιάδες αγωνιστές που απείχαν από οποιαδήποτε τέτοια λογική.

Αυτή η μέρα δεν είναι μια ακόμη επέτειος. Αποτελεί υπενθύμιση πως οι αγώνες για δημοκρατία δεν είναι a la carte, αλλά έχουν διάρκεια στο χρόνο και αλλάζουν μορφές, θέτοντας νέες προκλήσεις για τους νεότερους. Απαιτεί καθημερινό αγώνα για την αμφισβήτηση του δημόσιου λόγου -από το σπίτι και την πλατεία μέχρι το σχολείο και τη δουλειά-, απαιτεί αγώνα ενάντια στον εκφασισμό της κοινωνίας όπως τον έχουμε βιώσει με την δολοφονική δράση της Χρυσής Αυγής, την πρόσφατη δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου, τη βία και καταστολή απ’ το ίδιο το κράτος που έδειξε τα δόντια του στην αθώα Ηριάννα και τον Περικλή και στον Τάσο Θεοφίλου, την επιχειρούμενη ηρωοποίηση του εθνικιστή πιστολέρο Κατσίφα, την κοινωνία της ξενοφοβίας, της τοξικοφοβίας και του ρατσισμού. Απαιτεί στην περίπτωση της πόλης μας να μπει στην ημερήσια διάταξη το κλείσιμο του ιδιότυπου στρατοπέδου συγκέντρωσης, του Κέντρου Κράτησης Μεταναστών, όπου εντελώς παράλογα κρατούνται αθώοι άνθρωποι που δεν έχουν διαπράξει καμία παρανομία, κάτω από άθλιες συνθήκες για μεγάλο χρονικό διάστημα, να δοθεί μάχη για έναν δημόσιο λόγο απέναντι στους πολιτικάντηδες που βρίσκουν φωνή, με τη βοήθεια μάλιστα θεσμών της πόλης.

Ενάντια στην Ευρώπη-φρούριο και στον ρατσιστικό λόγο, δίπλα στους αδικημένους και κόντρα στην κουλτούρα φόβου και καταστολής τιμούμε το πραγματικό νόημα του ένδοξου συνθήματος «ψωμί-παιδεία-ελευθερία».

ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ 17 ΝΟΕΜΒΡΗ

Αντιρατσιστική - Αντιφασιστική Πρωτοβουλία Κορίνθου