Δεν το κρύβω πως στο πρώτο γραμμα τσίμπησα και εγώ και το δημοσίευσα.
Έπεσα θύμα της αθωότητας και του αυθορμητισμού που έβγαζε.
Όταν όμως ακολούθησαν και αλλά γράμματα με το ψευδώνυμο Τόνια Μ. που έφταναν στο mail μου, με κρίσιμες παρεμβάσεις σε καίρια πολιτικά θέματα παίρνοντας δήθεν "αθώα" πολιτική θέση με τη λογική 16χρονου κοριτσιού, τότε ασφαλώς υποψιάστηκα πως πίσω απο τα αθώα μάτια και σκέψη ενος καθημερινού προβληματισμένου κοριτσιού, κρύβεται "ανώνυμος-η" ενήλικας που θέλει να παρέμβει στα πολιτικά πράγματα δημόσια, όμως για λόγους που θα προσπαθήσω να ερμηνεύσω παρά κάτω, δεν το κάνει ανοιχτά, ευθαρσώς με την πραγματική ταυτότητα του, αλλά με αυτήν της δήθεν Τόνιας Μ.
Ο πιο αθώος λοιπόν από τους λόγους που σκέφτομαι, για την ενέργεια αυτή, είναι ότι πρόκειται για κάποιον "δημόσιο λειτουργό" που δεν θέλει να εκτεθεί δημόσια η δεν το επιτρέπει η δεοντολογία της δημόσιας "θέσης" του και έτσι αναγκάζεται ανώνυμα να παρεμβαίνει. Πιο είναι το φάουλ; ότι επιλέγει την πλαστή αθωότητα ενός 16χρονου κοριτσιού για να εκφράσει βιώματα, πολιτικές θέσεις και απόψεις ενήλικα.
Ο δεύτερος λόγος (και καθόλου αθώος) είναι αυτός της πολιτικής σκοπιμότητας μιας προπαγανδιστικής τακτικής που παρεμβαίνει πολιτικά έμμεσα όχι με την αποκρουστική και φθαρμένη ταυτότητα ενός κόμματος, αλλά με το άφθαρτο, αθώο, μα "προβληματισμένο" σκεπτικό ενός ανήλικου 16χρόνου κοριτσιού, για να συμβουλέψει δήθεν τους άλλους νέους για το καλό τους και το καλό όλων των Ελλήνων!
Δεν χρειάζεται να έχεις ιδιαίτερες γνώσεις ψυχολογίας η κοινωνιολογίας για να διαπιστώσεις ότι τα 16χρονα παιδιά μας είναι εντελώς αφύσικο και εξωπραγματικό να σκέφτονται, να γράφουν, να διατυπώνουν συντακτικά, με τέτοιο λεξιλόγιο, με τόσο δομημένη, ώριμη και στοχευμένη πολιτικά σκέψη ένα τέτοιο κείμενο.
Χωρίς να αναφέρεται συγκεκριμένα η "φίλη" μας Τόνια με το κείμενο της και δια της εις άτοπον απαγωγής καλεί την νεολαία μας παίρνοντας σαφή θέση να ψηφίσει τον έτερο του δικομματισμού και συνεχιστή του ίδιου αδιέξοδου και διεφθαρμένου πολιτικού καθεστώτος την... Ν.Δ.
------------------------------------------------------------------------
24 Απριλίου, 2012
Σ’ αυτές τις εκλογές οι νέοι άνθρωποι οφείλουν να συμμετάσχουν μαζικά. Δυστυχώς δεν μπορώ να ψηφίσω, είμαι μόνο 16 ετών. Θα ήθελα όμως να ψηφίσει ένας 18χρονος σύμφωνα με όσα θέλω να του πω σήμερα.
Θα ήθελα να ψηφίσει με σύνεση και αναλογιζόμενος τι έχει να αντιμετωπίσει η χώρα από εδώ και πέρα. Η «γοητεία» των άκρων, όπως της Χρυσής Αυγής, δεν πρέπει να τον παρασύρουν γιατί δεν μπορούν να είναι λύση εκείνοι που ασπάζονται τον φασισμό και το ναζισμό. Υπάρχουν και τα κόμματα της αριστεράς όπως και τα πρόσφατα ιδρυμένα κόμματα που νομίζω ότι εκ των πραγμάτων δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στα προβλήματα και στις ανάγκες της χώρας. Είναι κόμματα χωρίς κατεύθυνση, χωρίς περιεχόμενο. Η αριστερά, από την πλευρά της, είναι τόσο διασπασμένη και διαχωρισμένη που πριν λύσει τα προβλήματα της χώρας, μάλλον πρώτα θα επιδιώξει να λύσει τις δικές της εσωτερικές διαφορές και διαφωνίες. Και χρόνος για τέτοιες θεωρητικές αναζητήσεις δεν υπάρχει. Δυστυχώς.
Δεν πρέπει οι νέοι να εμπιστευτούν τα κόμματα που είναι μόνο μεγάλα, δήθεν επαναστατικά, λόγια ή λόγια που δεν θα γίνουν ποτέ πράξεις. Οι νέοι νομίζουν ότι «επαναστατούν» ψηφίζοντας ένα κόμμα σαν αυτά που περιέγραψα, αλλά θα μετανιώσουν αν κάποιο από αυτά κυβερνήσει για διάφορους λόγους. Αυτά τα κόμματα μπορεί να καυτηριάζουν τα προβλήματα και να είναι κόμματα καταγγελίας, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να λύσουν προβλήματα με ουτοπικές ή αδιέξοδες λύσεις. Άλλωστε για μερικά, η ίδρυσή τους σε αυτούς τους καιρούς υποδηλώνει ότι δεν ιδρύθηκαν παρά για να υπηρετήσουν τη ματαιοδοξία του κάθε αρχηγού τους, την επιθυμία του να είναι κάπου «πρόεδρος».
Το μέχρι πρότινος κυβερνητικό κόμμα περίμενε μέχρι την έσχατη στιγμή, δηλαδή αυτή των εκλογών, για να παραδεχτεί τα ανεπανόρθωτα σφάλματά του, που οδήγησαν την χώρα σε ένα πρωτοφανές αδιέξοδο και τους πολίτες σε αγανάκτηση και οικονομική δυσχέρεια. Δυστυχώς πρόκειται και πάλι όμως για ένα ψέμα, ανάλογο του «λεφτά υπάρχουν» που βιώσαμε την προηγούμενη προεκλογική περίοδο ! Ας μην αφήσουμε τους θύτες να ισχυριστούν ότι είναι τα θύματα για άλλη μια φοράυποτιμώντας την νοημοσύνη μας την ώρα που οι «ήρωές» τους μπαίνουν στον Κορυδαλλό. Το κόλπο αυτό πάλιωσε ! Δεν θα ξεφύγουν πάλι με αναλήθειες και κούφιες υποσχέσεις. Ας δώσουμε την ευκαιρία σε πολιτικούς που νωρίς διέκριναν το αδιέξοδο καταθέτοντας προτάσεις και που σήμερα τις ασπάζονται σχεδόν όλοι στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Εκείνους που οι διαχρονικές τους θέσεις σήμερα αποτελούν τον οδηγό επιβίωσης. Ας κάνουμε κάτι για το κοινό καλό ψηφίζοντας όχι αυτούς που μας χαϊδεύουν τα αυτιά, αλλά αυτούς που λένε την αλήθεια με το όνομα της και με την σαφήνεια που πρέπει αυτή να εκφράζεται.
Ωστόσο η αλήθεια είναι σκληρή και πολλές φορές δεν μας αρέσει, γι’ αυτό και λίγοι πολιτικοί την ξεστομίζουν. Αυτούς πρέπει να εμπιστευτούμε, διότι αυτοί μας είπαν την αλήθεια και την προηγούμενη φορά. Δεν την ανακάλυψαν μόλις ένιωσαν να χάνουν τη γη κάτω από τα πόδια τους, τις καρέκλες και τα υπουργεία τους.
Σ’ αυτές τις εκλογές είμαστε όλοι συμμέτοχοι σε μια πολύ λεπτή διαδικασία που θα κρίνει το μέλλον της χώρας μας και το δικό μας, των νέων παιδιών που σήμερα είμαστε 15,16,17 ετών. Ελπίζω, αν όχι όλοι, οι περισσότεροι νέοι να σκεφτούν όσα γράφω σήμερα και να ψηφίσουν για το καλύτερο της χώρας μας, για όλους εμάς. Να ψηφίσουν για το συμφέρον όλων των πολιτών. Πιστεύω πως μόνο έτσι θα βρούμε μια έξοδο από τα τεράστια προβλήματα που έχουν προκύψει. Το αποτέλεσμα της κάλπης θα κρίνει την εξέλιξη μας ως λαό, γι’ αυτό και πρέπει να πάρει την σωστή κατεύθυνση. Την κατεύθυνση της αξιοπρέπειας, της ελπίδας, της προοπτικής, της ανατροπής, της ανάπτυξης. Την κατεύθυνση εκείνων που παρέμειναν σταθεροί στο ευρωπαϊκό μέλλον της πατρίδας μας και δεν το αναζήτησαν προκειμένου να το ρημάξουν, αφού πρώτα το είχαν καταδικάσει. Την κατεύθυνση της ορμής προς ένα καλύτερο ευρωπαϊκό αύριο. Αυτό είναι «επανάσταση» σήμερα, αυτό είναι «αντίσταση».
Τόνια Μ.
Μαθήτρια Α’ Λυκείου σε σχολείο της Κορινθίας